Türkiye Tarım Haritası
Türkiye Tarım Haritası
Türkiye, orta kuşakta olan konumu sebebiyle tarım açısından avantajlı bir ülkedir. Bu sayede dört mevsimi belirgin şekilde yaşayabilmesi mümkündür. Kıyılardan iç bölgelere doğru yükselti arttığından dolayı sıcaklık iç bölgelerde kıyı bölgelerine göre biraz daha düşük seviyede olabiliyor.
Karadeniz Bölgesi
Karadeniz ikliminin hakim olduğu bölgede her mevsim yağış görüldüğü için tarım ürünleri oldukça zengindir. Kuraklık arayanlar buğday, arpa, yulaf ve çavdar gibi ürünleri yetiştiremeseler de kıyı kesimlerine doğru tahılın yerini mısır aldığı için bu durumun eksikliğini hissetmezler. Doğu Karadeniz bölgesindeki ılık hava fındık, çay ve zeytin gibi ürünlerin yetiştirilmesini mümkün hale getirir. İç bölgelerde yağışların azalması şekerpancarı ve tahıl gibi ürünlerin değerlenmesini de sağlar. Bölgedeki en verimli tarım arazileri ise kuzey kısmına bakan yamaçlar olarak öne çıkar.
Marmara Bölgesi
Karasal iklim ve Akdeniz iklimi arasında geçiş iklimi bu bölgede hakimdir. Meyve yoğun olarak Bursa tarafına doğru yetiştirilir. Kiraz, çilek, üzüm ve kestane bu bölgede yetişen meyve türlerinden bazılarıdır. Buğdayın yoğun bir şekilde yetiştirildiği Trakya, İç Anadolu bölgesinden sonra en fazla verim alınabilecek bölgelerdendir. Marmara Bölgesi ise tohumlardan yağ elde edebileceğiniz en iyi kaynaklara sahiptir. Türkiye üretiminin %80’ini karşılayan bölgede özellikle Ergene ve Güney Marmara bölgelerinde ayçiçeği tarlaları da vardır.
Ege Bölgesi
Akdeniz iklimine sahip Ege Bölgesi, kendine özgü meyve üretimiyle dikkat çeken yerler arasındadır. Kar yağışının ve don olaylarının nadir görüldüğü yerin toprakları son derece verimlidir. Türkiye zeytin üretiminin %48’lik kısmı Edremit ve Ayvalık yöresi başta olmak üzere Ege Bölgesi’nin bütün kıyı şeridinde yapılabilmektedir. Türkiye’de üzüm üretiminin %40’ı da bu bölgede düzenlenir. Kışın ılık havayı seven incirin Türkiye’deki büyük kısmı da bu bölge içerisinde yetiştirilir. Bölgede elma, kiraz ve turunçgiller de üretilir.
Akdeniz Bölgesi
En fazla yağışı kış aylarında alan Akdeniz Bölgesi, cephesel yağışların yüksek bir ölçüde görüldüğü iklimiyle öne çıkar. Bu sebeple, daha fazla tropikal meyvelerin yetiştiğini burada görebilirsiniz. Türkiye’deki muz üretiminin %100’lük kısmı ve turunçgillerin %88’lik kısmı Akdeniz Bölgesi’nde gerçekleştirilir. Kıyı şeritlerinin hemen her kısmında zeytin ve üzüm yetiştirilse dahi bölge halkı zaman zaman pamuğa da yönelmektedir. Bölgenin bir diğer öne çıkan ürünü ise buğdaydır. Çukurova bölgesinde pamuk ekilmeyen özel alanlarda sık sık buğday ekilir.
Doğu Anadolu Bölgesi
Karasal iklimin hakim olduğu Doğu Anadolu Bölgesi, kış aylarında soğuk ve karlı bir havaya sahiptir. Kayısı, yoğun bir şekilde Malatya’nın sulanabilen alanlarında, Fırat ile Tohma kıyılarında yetiştirilir. Erzincan ve Malatya kısımlarında dut üretimi de yapılabilir. Akarsu boylarında elma bahçeleri görebilmeniz mümkündür. Erzurum, Pasinler ve Horasan ovalarında patates, lahana ve buğday da yetiştirilebilmektedir. Bu bölgeler dışında Malatya bölgesinde pamuk ve tütün üretimi de yapılabilmesi mümkündür.
İç Anadolu Bölgesi
Çevre bölgelerindeki yüksek dağların etkisiyle deniz etkilerine kapalı kalan İç Anadolu Bölgesi’nde iklim doğuya doğru sertleşmeye başlar. Yaz ayları son derece sıcaktır. Yağış miktarı ise yüksektir. Bu kuraklık tahıl tarımlarında nadas uygulanmasını zorunlu tutar. Diğer yandan yağışlar sağanak halinde olduğu için tarım açısından şartlar zorlaşabilir. Tüm bu şartlara rağmen bölge Tahıl Ambarı olarak öne çıkar. Afyon, Kütahya, Denizli ve Uşak bölgelerinde ise arpa ile buğday sık sık üretilir. Bunun dışında önemli endüstri bitkisi olan şekerpancarı ve mısır da bu yörelerde üretilir. Tahıl açısından zengin olan bölge Türkiye tarım haritasının en önemli rotaları arasındadır.